Alcatraz Line up: 2019, 2022

Niet dat bezoekers van ons festival het zouden kunnen vergeten (de indrukwekkende PRISON-stage refereert immers meer dan voldoende aan het kleine eilandje gelegen voor de kust van San Francisco), maar de naam Alcatraz is er vooral gekomen vanwege onze voorliefde voor thrashbands, afkomstig uit de Bay Area. De bekendste namen, die vooral in de jaren 80 een eerste keer furore maakten, hebben we inmiddels ook op onze podia gehad. Death Angel, Exodus, Forbidden, Testament, Vicious Rumors… ze passeerden allemaal al eens – en sommigen zelfs meer dan eens – de revue. Een andere band die al jarenlang helemaal bovenaan op ons lijstje staat is VIO-LENCE! Reeds in 1985 wordt de band boven de doopvont gehouden en gezegend met wijwater van de betere soort. De eerste demo’s zijn in een mum van tijd uitverkocht, niet in het minst omdat de band live behoorlijk indruk weet te maken. Ene Robb Flynn is zodanig onder de indruk dat hij bij Forbidden Evil opstapt om vanaf 1987 deel uit te maken van Vio-Lence. Nog net op tijd om de opnames bij te wonen van de debuutplaat ‘Eternal Nightmare’. Het resultaat is een parel vol riffs om vingers en duimen af te likken, maar de plaat wordt vooral ook gekenmerkt door de specifieke stem van ene Sean Killian. Zijn venijnige, veeleer repetitieve vocalen schreeuwen een punkattitude uit, een lijn die de band doortrekt tijdens zijn, op z’n zachtst gezegd, tot de verbeelding sprekende optredens. In San Francisco resideert eind jaren tachtig geen enkele andere band die het tijdens liveoptredens zo gortig maakt als Vio-lence. Killian blijkt een meestermenner met de gitaartandem Demmel-Flynn enerzijds en bassist Dell anderzijds als zijn opgefokte roedel jachthonden. Het zorgt voor ongeziene taferelen op en voor het podium. Meer dan eens worden concerten stilgelegd omdat het uit de hand dreigt te lopen. Het staat in die jaren als een paal boven water; er is in de hele Bay Area geen andere thrashband te vinden die het woord ‘moshpit’ beter kan definiëren dan Vio-lence. In ’90 verschijnt ‘Oppressing the Masses’, een wat uitgebalanceerder album met een betere productie. De muziek is nog steeds snedig, maar de songs zijn met iets meer maturiteit geschreven, de vocalen zijn nog steeds razend, maar met meer ritmiek gezongen. Live blijft het er allemaal behoorlijk heftig aan toegaan en toch wil het de band buiten de stadsgrenzen maar niet lukken. Problemen met het label, problemen met toerorganisatoren, problemen met het management. Vio-lence kan net niet aanpikken bij de groten, geraakt zelfs nooit in Europa en valt wat later te beurt aan een reeks ledenwissels. Er verschijnt in 1993 met ‘Nothing to Gain’ nog een derde studioplaat, maar die is niet meer dan de zwanenzang in een dan al tanende carrière van de band. Flynn richt intussen Machine Head op en het kwartet Hernandez/Demmel/Vegas/Dell (op zanger Sean Killian na zowat de volledige laatste line-up van Vio-lence) probeert het wat later onder de naam Torque. Het is pas op 11 augustus 2001 dat Vio-lence nog eens van zich laat horen, tijdens Thrash of the Titans, een concert waarvan de opbrengst gaat naar de van kanker genezende Chuck Billy (Testament). Alle grote namen uit de scene zijn aanwezig en ook Vio-lence draagt zijn steentje bij. Het doet dat zo goed dat het op het eind van de avond met de titel van beste live performance gaat lopen. We maken een tijdsprong naar januari 2018 wanneer leden van Exodus, Testament, Vio-lence en Forbidden een benefietconcert spelen voor Sean Killian. De onfortuinlijke zanger blijkt zwaar ziek (levercirrose) en kan de extra fondsen voor een donorlever goed gebruiken. In maart 2018 ondergaat hij wonderwel een geslaagde transplantatie. Meer spreekwoordelijk kunnen wij het niet omschrijven, maar ‘het bloed kruipt waar het niet gaan kan’ is in dit geval alles behalve gelogen. Killian beslist na zijn revalidatie immers om Vio-lence dat langverwachte tweede leven te schenken. Demmel, sinds 2002 in de gelederen bij Machine Head (en voor kort ook even ad interim bij Slayer), slaat eind 2018 de deur achter zich dicht bij Machine Head en keert op het oude nest terug. Ook oudgedienden Dean Dell en drummer Perry Strickland zijn van de partij, terwijl Ray Vegas als tweede gitarist zal functioneren.

Het verhaal hierboven is wat langer dan de gebruikelijke bio die gepaard gaat met een aankondiging, maar soms lukt het niet om in een paar zinnen je waardering voor een artiest uit te drukken en wij zijn er dan ook bijzonder trots op dat Vio-lence deze zomer voor 1 (één!!) optreden afzakt naar Europa en het daarbij voor Alcatraz heeft gekozen. Het wordt ook meteen hun eerste voet op Europese bodem ooit. Wij kunnen echt geen reden meer bedenken waarom jij er niet bij zou zijn op vrijdag 9 augustus. Tenzij je niet van een stevige moshpit houdt?